κληρικόφρων

-ον, αρσ. και κληρικόφρονας

1. αυτός που υποστηρίζει τα σχετικά με τον κλήρο ζητήματα

2. (γενικώς) αυτός που επιδιώκει ή επιδοκιμάζει την ενεργό ανάμιξη τού κλήρου στη δημόσια ή στην ιδιωτική ζωή

3. ως ουσ. οπαδός κληρικόφρονος κόμματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κληρικός + -φρων (< φρήν «φρόνημα, καρδιά»), πρβλ. εθνικό-φρων, φιλό-φρων. Η λ., στον πληθ. οι κληρικόφρονες, μαρτυρείται από το 1895 στην Εφημερίδα Ακρόπολις].